VeertigVragen #22. Wordt het niks zonder Jezus?
Goedemorgen <<Naam>>. Tijdens de Vastentijd behandel ik elke dag een vraag van een lezer. Vandaag gaat het over Jezus. Ja!
"Zitten religies waarin Jezus niet belangrijk is er naast? M.a.w. is het Christelijk geloof het enige ware geloof?"
|
|
Beste "Jesus Alone",
dank voor de vraag, waarmee volgens mij veel christelijk(e) (opgevoede) mensen worstelen. Hij wordt me met enige regelmaat gesteld na een lezing.
Dit is mijn antwoord.
Ik hoorde ooit eens van een religiewetenschapper die zei:
'Als je water zoekt, kun je beter één bron diep uitgraven, dan vele verschillende bronnen ondiep'.
Ik heb geen idee of dat klopt, maar als het gaat om andere religies is dat wel het spoor dat ik heb gekozen. Ik blijf graven in het christendom, in de tradities rondom Jezus. Sta daar nu tot mijn knieën in, blijf steeds op tijd water vinden. Voel geen behoefte om mezelf uit deze bron te sleuren en helemaal opnieuw te gaan beginnen in een andere religie of wijsheidsleer. Je zag het misschien al aan de eerdere edities van deze e-mailreeks, over het boeddhisme en de islam. Ik ben hoogstens toeschouwer bij andere geloven.
Dat betekent ook dat ik er geen concurrentie mee aanga. Het zal de missionarissen van de oude stempel tegenvallen, dat ik weinig bekeringsdrang tentoonspreid. Zeker noemen velen mijn boek -een 'best of van de Bijbel voor wie de Bijbel amper kent'- missionair. Dat is het ook wel. Maar, zoals de recensie in Trouw zei: 'Bekeren wil dominee Verheij niemand - inspireren des te meer'.
Ik sta hier in mijn christelijke bron en je zult mij er hopelijk nooit op betrappen dat ik modder ga staan gooien naar mensen in andere bronnen. Ben je mal, zeg, geen tijd voor en bovendien bouwt het niets of niemand op.
Is dat een 'nee'?
Het christelijk geloof is zeker niet het enige ware geloof. Dat lijkt op die mop van die man die in de hemel komt, wordt rondgeleid door Petrus en langs een afgesloten gebouw loopt. 'Sssst', zegt Petrus. 'Dat zijn de orthodoxe christenen, die denken dat ze hier alleen zitten'.
Als je naar de oude literatuur kijkt zie je het al. Christenen moeten niet zeggen dat een andere religie Jezus niet kent (en daarmee die religie afschrijven). Christenen moeten hun liefde voor Jezus' verhaal proberen terug te vinden in andermans religie. Want ieder mens, ieder geloof, heeft aanknopingspunten, heeft iets essentieels, een plaats en een moment waarop alles samenkomt. Voor veel christenen is dat Christus. Zoek dan naar Christus in (het geloof van) de ander. En je zult vinden, zeg ik er hoopvol achteraan.
Jezus zelf hielp (bij monde van de evangelisten) zijn latere lezers om de geest van Christus te herkennen in het jodendom. 'De oude schriften gaan over mij / en er zal geen tittel of jota van worden afgeschaft'. Paulus hielp zijn Griekse medemens om Christus te herkennen in hun eigen filosofieën en poëzie.
Vroege prominente christenen als Justinus de Martelaar (Google hem maar) gingen niet keihard in tegen de 'heidense' wijsheden. Integendeel: voor Justinus zaten Plato en Socrates gewoon hartstikke op het goede weg. Zij waren een soort christenen avant la lettre voor hem.
Zo zou ik dat proberen
in dialoog met iemand die anders gelooft. Zeg niet: 'mijn geloof is het enige ware, want jij hebt Christus niet'. Zeg: 'hee, dat wat jij daar gelooft, dat wat jij daar doet, dat wat jij daar zegt, dat doet mij denken aan Christus. En ik vind het geweldig inspirerend!' Dat levert betere, liefdevollere, verbindender gesprekken op.
Uiteindelijk worden we toch ook allemaal niet op de inhoud van ons geloof beoordeeld, maar op onze hartsgesteldheid. Als we de Bijbel moeten geloven, althans: 'Voor God, de Vader, is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwen en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven'. Dat schreef de broer van Jezus, dus laten we 't serieus nemen.
|
|
|
|
|
