VeertigVragen #19. Wat betekent bekering?
Beste <<Naam>>. Tijdens de Vastentijd behandel ik elke dag een vraag van een lezer. Vandaag gaat het over bekering. Prima onderwerp, natuurlijk, in deze veertig dagen.
"Over wat vasten, inkeer, boetedoen 2.0 zijn, betekenen"
|
|
Beste "Penitenziagite",
laten we eerst eens wat veertigdagentijden langsgaan.
Voor Jezus betekende zijn tijd van inkeer, dat hij de confrontatie aanging met de duivel. De duivel, die hem zijn eigen mogelijke verlangens voorspiegelde. Een leven als koning, als dictator, als onaantastbare God in plaats van als gekruisigde.
Voor Mozes en zijn volk betekende het net zoiets. Ze hadden de vrijheid gekregen na hun vlucht uit Egypte, maar hadden veertig jaar nodig om te ontdekken hoe ze met die vrijheid om moesten gaan. Alles kwam langs. Verlangen naar de duidelijkheid van hun slavenbestaan. Het tarten van het gezag van God en van Mozes. Het klagen, het twijfelen, het lijden. Een confrontatie met hun eigen zwakten, dus, voordat ze het beloofde land in konden.
Voor Elia was zijn veertigdagentijd een manier om tot rust te komen na een enorme uitbarsting. Hij had een confrontatie met zijn vijanden gehad, en daarna had hij honderden vijanden uit de weg laten ruimen. Misschien was hij te ver gegaan. Daarop kon hij bezinnen. In werkelijkheid was hij uitgeput, zwierf hij door niemandsland, en klaagde hij tegen God: waarom moet ik alles in mijn eentje doen voor u? Elia ontmoet God daar. Hij keert terug naar zijn leven en moet nog even doorwerken, maar hij mag zijn opvolger alvast gaan zalven. Het wordt nooit meer hetzelfde.
Voor Nineve, de stad waar Jona dood en verderf kwam prediken, betekende vasten echt boete doen. Veertig dagen lang aten mensen en dieren niets (ook de koning niet). Ze rouwden om hun eigen zonden, bezonnen zich, vroegen om vergeving en hoopten dat God genadig zou zijn. Ze wilden hun leven beteren. God zag het aan en spaarde de mensen en dieren daar.
Wat betekent het voor jou?
Je hoeft er voor mij geen 2.0 achter te zetten. Het is een fenomeen van alle tijden; je moet alleen de confrontatie aandurven.
Zelf spreek, preek en schrijf ik veel over God. Het is een delicaat ambt, wat ik heb. Dus doe ik elk jaar in de Veertigdagentijd even wat aan bezinning. Meestal heb ik wel ergens spijt van. Ik heb altijd wel iets gezegd, getweet, gepubliceerd waarvan ik denk: dat had mooier gemoeten. Echter, eerlijker - - of daarmee deed ik God of mijn traditie tekort. Misschien zelfs in edities van deze veertig mails, wie zal het zeggen.
Dan neem ik me voor om komend jaar een ander spoor te volgen.
Ik gebruik het ook om de confrontatie aan te gaan met mijn 'demonen'. Het vasten van bepaalde pepmiddelen maakt mij prikkelbaar en vermoeider, en die strijd moet ik leveren. Ik moet kijken waarvan ik ongezond afhankelijk ben geworden. Ik moet kijken wat er van mij overblijft zonder alcohol op een gezellige avond, zonder koffie in de vroege ochtend. Genoeg, natuurlijk, maar dan moet je het wel proberen. Je erin oefenen. Dat is 'boete doen' of 'inkeer' ook: oefenstappen zetten op een andere weg. Contact met jezelf, God, het leven puurder terugvinden.
Ik vast ook omdat ik de blik weer op de ander wil proberen te richten. Actief je best doen om je te verplaatsen in andermans armoede, verdriet, behoefte, verhaal. Anders zijn we zo snel geneigd om ons te verliezen in gezins-egoïsme, de sleur van werken en vakanties, noem het maar op.
Voor iedereen is het anders
en tegelijk werkt het voor iedereen hetzelfde. Neem tijd om na te denken over de dingen waarover je normaal gesproken minder nadenkt (met reden). Schep ruimte in je leven en lijf en hoofd voor de moeilijkste thema's. Durf nog eens te beseffen dat je ook maar een mens bent. Dat mensen fouten maken, soms verkeerde afslagen kiezen, soms een ander over het hoofd zien of zelfs naar het leven staan.
Of misschien concludeer je dat je te weinig hebt ontvangen, de laatste tijd.
Dat je hulp nodig hebt of meer open moet staan voor de liefde van je naasten.
Alles is mogelijk, alles is maatwerk, en je mag het ontdekken,
bijvoorbeeld tijdens deze daarvoor ingestelde Veertigdagentijd,
zolang je je er maar toe zet en het geduld, de moed, de eerlijkheid kunt opbrengen
om die periode bezonnen door te maken.
Vrede en alle goeds, tot morgen!
|
|
|
|
|
