Tot hier en verder - januari 2020
“De Vikingen, die kwamen toch uit Nederland?” vraagt Anas in zijn guesthouse bij de watervallen van Salta. Anas en zijn vrouw Elvira zijn Avaren – met bijna 30% de grootste etnische groep in Dagestan. Ik vertel hem dat de Vikingen wel eens bij ons op bezoek kwamen. “Nou, in Dagestan had je ook een soort Vikingen,” vervolgt Anas met een grijns. “Die gingen graag op plundertocht naar Georgië. Geen goede vechters, de Georgiërs, maar ze maken prima wijn! En dan namen we allemaal leuke dingen en vrouwen mee terug naar Dagestan. Dat deden die ‘Vikingen’ niet alleen in Georgië, maar overal in de Kaukasus. En nu is Dagestan een bonte mix van volkeren en worden er hier dertig tot veertig talen gesproken!”
Of dergelijke ondernemingsgezindheid echt de basis vormt voor de demografische samenstelling van de republiek betwijfel ik, maar het is waar dat de diversiteit in Dagestan bijzonder groot is. Naast Avaren heb je hier Dargiërs, Koemukken, Lezgiërs, Laken en zo nog een stuk of dertig bevolkingsgroepen. Nog geen vier procent van de Dagestanen is etnisch Rus, al is het Russisch wel de verbindende en belangrijkste van de dertien officiële talen. Alleen thee is nog alomtegenwoordiger dan het Russisch. Anas schenkt ons nog eens in, terwijl Elvira grote stukken watermeloen snijdt. “Eigenlijk ben ik een moderne Viking,” lacht Anas. De deksel van de oven in zijn tuin is een prachtige platte steen uit Gamsutl. “Eerlijk gevonden,” licht Anas toe.
lees verder
|
