Droogdok

De St-Antoine, onze grote logeerboot uit 1929, is weer veilig thuis na een verblijf in scheepswerf De Schroef in Terneuzen. We vielen er droog om gekeurd te worden. Na een tip van de federale overheid kozen we voor een Nederlandse keurder. Belgen kunnen een certificaat uitreiken voor maximaal vijf jaar. Nederlanders zijn guller, zij geven zeven jaar. Er is nog werk aan de Europese eenmaking.

De St-Antoine werd afgespoten en geschilderd, waar nodig werden kleine platen aan het vlak gelast, het ankerlier werd nagezien, extra pictogrammen en brandblussers werden aangebracht, en de speling op het roer is nu helemaal verdwenen. Rondvaren en logeren in de Westhoek kan veiliger dan ooit.

De tocht naar Terneuzen nam drie dagen in beslag. Dankzij de AIS (Automatic Identification System) kon iedereen ons onderweg volgen. In het IJzerbekken zijn we de grootste boot die er kan rondvaren, op het kanaal Gent-Terneuzen kwamen we terecht tussen imposante zeeschepen. We voelden ons nietig. We verstookten 294 liter mazout voor de heen- en terugreis, gemiddeld tussen de 5 en 7 liter per uur.

Foto’s van de tocht kun je op onze fb pagina bekijken, o.a. erg mooie van Ann De Wulf.

https://www.facebook.com/DeBOOTvzw